سال ۲۰۰۹–۲۰۰۸ و رونالدو
اسکای اسپورت در ۵ ژوئن گزارش‌دادند: «رئال
مادرید با قیمت سال گذشته باری دیگر به رونالدو پیشنهاد پیوستن به
کهکشانی‌های مادریدی را داد. »[۵۳] بنابراین، منچستر یونایتد این درخواست
غیرقانونی رئال را به فیفا گزارش‌داد.[۵۴][۵۵] حدس‌ها و گمانه‌زنی‌ها در ۶
اوت به پایان‌رسید؛ هنگامی که رونالدو اعلام‌کرد که تنها یک سال دیگر در
منچستر خواهد ماند.[۵۶]
رونالدو
در
اوایل سال، او به‌دلیل مصدومیت مچ پا سفر به آمستردام را از دست‌داد.[۵۷]
در ۱۷ سپتامبر، مصدومیت او رفع‌شد و در بازی با ویارئال در لیگ قهرمانان
اروپا، جایگزین پارک جی سونگ شد.[۵۸] در روز ۲۴ سپتامبر، نخستین گل خود در
لیگ را مقابل میدلزبورو به‌ثمر رساند.
در ۱۵ نوامبر، او ۱۰۰مین و
۱۰۱مین گل خود در منچستر را مقابل استوک سیتی به‌ثمر رساند و در پیروزی ۰–۵
منچستر سهیم‌بود و این روز را جشن‌گرفت.[۵۹] او با سه‌رقمی‌شدن تعداد
گل‌های خود در این باشگاه، در فهرست ماندگارترین بازیکنان منچستر قرار
گرفت.[۶۰] در ۲ دسامبر، توپ طلای اروپا به او تعلق‌گرفت و با کسب ۴۴۶
امتیاز در مجموع و ۱۶۵ امتیاز بالاتر از لیونل مسی، بر جایگاه نخست ایستاد.
پیش از او، واپسین کسی که توپ طلای اروپا را به‌دست آورده‌بود، جورج بست
بود که این موفقیت را در سال ۱۹۶۸ به‌دست آورده‌بود.[۶۱]
او در روز ۸
ژانویه، با خودروی فراری خود تصادفی جدی داشت و جلوی خودرو به‌کلی از بین
رفت؛ اما آسیبی به وی نرسید. چهار روز بعد، او به‌عنوان بازیکن سال فوتبال
جهان برگزیده‌شد؛[۶۲] افتخاری که پیش از او واپسین‌بار برای پرتغال، لوئیس
فیگو در سال ۲۰۰۱ کسب کرده‌بود.[۶۳]
او نخستین گل خود در این فصل
لیگ قهرمانان اروپا را مقابل اینترمیلان در مرحلهٔ یک‌هشتم نهایی به‌ثمر
رساند.[۶۴] در مرحلهٔ بعد، از فاصلهٔ ۴۰ متری به پورتو پرتغال گل‌زد و به
یکی از بهترین گل‌هایش در زندگی حرفه‌ای تبدیل‌شد و هم‌چنین، جایزه پوشکاش
فیفا را دریافت‌کرد.[۶۵][۶۶] منچستر دوباره به مرحلهٔ پایانی رسید؛ اما ۰–۲
از بارسلونا شکست‌خورد و نایب‌قهرمان شد.[۶۷]
در ۱۱ ژوئن، منچستر
یونایتد پیشنهاد بی قید و شرط ۸۰ میلیون پوندی رئال مادرید را پذیرفت و
رونالدو به کهکشانی‌های مادریدی پیوست.[۶۸] رونالدو پس از رفتن به رئال
مادرید دربارهٔ الکس فرگوسن گفت: «الکس فرگوسن، پدر من در ورزش بوده‌است،
یکی از مهم ترین عوامل موثر در زندگی من است. »
عکس رونالدو
- ۹۴/۰۹/۲۰